Een gepensioneerde boer uit Lievegem droomt al zijn hele leven van een duiventoren die hij vanuit zijn zetel kan zien.

Door de jaren heen zijn een aantal oude stallen in verval geraakt en deels ingestort. We recupereren de nog bruikbare veldovenstenen en laten hun het ontwerp en haar grootte bepalen. De overige stenen worden verbrokkeld tot granulaten voor de uit het vlak stekende randlijst (randière – zorgt ervoor dat er geen roofdieren in de toren kunnen binnendringen).

Onder deze lijst bevindt zich een houten trap die via een vloerluik toegang geeft tot het afgesloten slaap- en broedvertrek van de duiven. De ruimte wordt bovenaan verlicht door 5 uitvliegopeningen die van beneden bediend kunnen worden.

Het dak is trapeziumvormig en getrapt. De tribune wordt het podium en herinnert aan de Casa Malaparte. Niet Brigitte Bardot of Kate Moss, maar Willy’s tuimelaars verdienen hier bekendheid en roem.